امام على علیه السلام : بنگرید ، به نعمت هایى که خداوند
به هنگام فرستادن رسولى به سوى آنان عطایشان فرمود ، که فرمانبردارى آنان
را به آیین خود پیوند داد و آنان را برگرد دعوت خویش همدل و همداستان ساخت؛
(بنگرید که) چگونه این نعمت ، بالِ کرامت خویش را بر سر آنان گسترد و
نهرهاى ناز و نعمتش را برایشان روان ساخت و این آیین،با فواید و حاصل هاى
برکت خویش ، آنان را فرا گرفت و آنان را غرقه ناز و نعمت خود ساخت !
نهج البلاغة : الخطبة ۱۹۲
...ای قبله ی آسمان سرایت،جان من و صد چو من فدایت... امام على علیه السلام ـ در وصـف پـیامبـر صلى الله علیه و
آله ـ : او بـخشنده تـریـن ، دلیرترین ، راستگوترین ، خوش عهد و پیمان
ترین و نرمخوترین مردم بود ورفتارش از همه بزرگوارانه تر بود . هرکس بدون
سابقه قبلى آن حضرت را مى دید ، هیبتش او را مى گرفت و هرکس با وى مى آمیخت
و او را مى شناخت ، دوستدارش مى شد . نظیر او را در گذشته و حال ندیده ام .
مکارم الأخلاق : ۱ / ۵۱ / ۲۰
.....
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : خداوند رسولان را به
سوى مردم فرستاد تا او را بر آفریدگانش حجّتى رسا باشد و فرستادگانش به سوى
آنان ، گواه بر ایشان باشند و پیامبران بشارتگر و بیم دهنده را در میان
مردم برانگیخت تا اگر هلاک مى شوند، از روى دلیل باشد و اگر به حیات و
سعادت دست مى یابند ، آن هم از روى دلیل باشد ، و براى این که بندگان ،
آنچه را درباره پروردگارشان نمى دانسته اند ، بدانند و ربوبیت او را که
منکرش بودند بشناسند و الوهیتش را که براى آن شریک قائل بودند ، یگانه
دانند .
التوحید : ۴۵ / ۴