* عشق بیشتر از غریزه آب می خورد
و هرچه از غریزه سر زند بی ارزش است.
اما دوست داشتن از روح طلوع می کند
و تا هر جا روح ارتفاع دارد.
دوست داشتن نیز ، همگام با آن اوج میگیرد.
* عشق با دوری و نزدیکی در نوسان است .
اگر دوری به طول انجامد ضعیف می شود
و اگر تماس دوام یابد ، به ابتذال می کشد.
اما دوست داشتن در روشنایی ریشه می بندد
و زیر نور سبزمی شود و رشد می کند
و از این روست که همواره پس از آشنایی پدید می آید.
* عشق در دریا غرق شدن است
و دوست داشتن در دریا شنا کردن.
* عشق بینایی را می گیرد و دوست داشتن میدهد.
دکتر شریعتی